Åge Starheim (FrP): Helse Førde har føreteke dramatiske kutt ved akuttberedskapen i Sogn og Fjordane. No kan det sjå ut som at det er ambulansetenesta som står for tur. Responstida i utkantane i fylket er allereie i dag altfor høg. Ved ytterlegare strukturendringar, som administrasjonen no arbeider med, vil tryggheitsfølelsen verte dramatisk svekka.
Kva vil statsråden som sjukehuseigar gjere for å hindre strukturendringar innanfor ambulansetenesta i Sogn og Fjordane?
Grunngiving
Nedbygginga av akuttberedskapen på sjukehusa i Sogn og Fjordane har folk flest opplevd som ei dramatisk strukturendring. På tross av løfte frå sentralpolitikarar generelt og i Soria Moria-erklæringa spesielt, der det vert gjeve garantiar om at ingen sjukehus skal verte nedlagt, skjer det store strukturelle endringar og ei rotete styring av helseføretaket.
Stortinget har tidlegare kome med innrømmingar som går på at Sogn og Fjordane er eit fylke med store avstandar og til tider vanskelege klimatiske forhold, som skulle spesielt takast omsyn til. Det har også vore sagt at det ikkje skal vere økonomien som skal styre det akuttmedisinske tilbodet til folk flest. No ser ein at det motsette skjer i fylket. Akuttberedskapen ved sjukehusa i Sogn og Fjordane står i fare, og på enkelte plassar er den allereie delvis teken bort.
Når no heleføretaket enno ein gong utredar omstrukturering innan ambulansetenesta, som vil føre til lenger responstid, kan dette umogleg skape truverde i eit best mogleg helsetilbod til folket i Sogn og Fjordane. Tidlegare har helseføretaket prøvd seg på ei omstrukturering innan ambulansetenesta, som dei måtte trekke tilbake, til dømes for Selje. For ein kommune som Selje, med mange dagar med ekstremvêr, der bil er einaste måten å kome gjennom på, vil ei nedlegging av ambulansetenesta vere svært dramatisk. Tida frå at ambulansen vert tilkalla til pasienten er på sjukehus, vil då kunne verte forlenga med fleire timar.
Dersom ein skal tolke dette ut ifrå informasjon som kjem ut til folk flest, har statsråden vore totalt fråverande, og folk stiller seg spørsmål om statsråden, som sjukehuseigar, verkeleg er klar over kva som skjer i Sogn og Fjordane.
Det er ei kjensgjerning at alderssamansetninga i Sogn og Fjordane generelt og i utkantane spesielt har ei overvekt av eldre personar, som treng helseteneste som gjev dei tryggleik og stabilitet. Ifølgje folk flest si oppfatning er ikkje dette tilfelle i dag, grunna rot i helseføretaket.
Hittil har arbeidet med omstrukturering av ambulansetenesta i Sogn og Fjordane skjedd utan at den eller dei kommunane dette berører har vore kontakta.
Min bakgrunn for denne henvendelsen har sin begrunning i at eg skjønar folket sin frustrasjon over eigars manglande styring av helseføretaket.