Liv Signe Navarsete (Sp): Kva er årsaka til at Luftforsvaret har avgjort at kjemikaliar til baneavising ikkje skal nyttast på MPA-området ved Harstad/Narvik lufthamn, korleis skal Luftforsvaret sikre tilstrekkeleg banefriksjon utan kjemikaliebruk, og er dette utgreidd i form av ei ROS-Analyse?
Grunngiving
Rapporten Miljørisikovurdering av avisningskjemikalier – tilleggsbelastning ved Forsvarets tilstedeværelse skildrar at det er knytta stor usikkerheit til kor mykje baneavisingskjemikaliar det vil vere trong for i framtida, som konsekvens av klimaendringar og som konsekvens av at Forsvaret etablerer seg med QRA og MPA ved Harstad/Narvik lufthavn.
Lufthamna har eit svært lite utsleppsløyve på baneavisingskjemikaliear (35 000 kofg.) samanlikna med Bodø (546 000 kofkg) og Andøya (430 000 kofkg)
Harstad/Narvik lufthamn har i tillegg forbod mot å nytte Urea, Forsvarets føretrekte kjemikalie då dette ikkje er korroderande. Korrosjon på militære fly medfører store vedlikehaldskostnader og svekka operativitet.
I følgje rapporten frå Forsvarsbygg skal det nyttast baneavisingskjemikaliar på rullebana, taksebanesystemet, Avinors flyoppstillingsplassar, og taksebana til QRA sheltra. Luftforsvaret har bestemt at det ikkje skal brukast avisingsmidlar på MPA-området.
Det er ei oppsiktsvekkjande vurdering, og ein kan undrast om Forsvarets P-8 har lågare behov for banefriksjon enn andre flytypar som skal utføre oppdrag til og frå lufthamna.