Skriftlig spørsmål fra Oddbjørg Ausdal Starrfelt (A) til landbruksministeren

Dokument nr. 15:382 (1999-2000)
Innlevert: 14.06.2000
Sendt: 15.06.2000
Besvart: 22.06.2000 av landbruksminister Bjarne Håkon Hanssen

Oddbjørg Ausdal Starrfelt (A)

Spørsmål

Oddbjørg Ausdal Starrfelt (A): Sele Sveis har fått avslag på å byggja verkstadbygg og flytta Sele Sveis A/S til gnr. 51, bnr. 25 på Sele i Klepp trass i samrøystes vedtak i teknisk styre i Klepp kommune. Avgjerda er stadfesta av settefylkesmann, Fylkesmannen i Hordaland.
Er denne avgjerda i tråd med landbruksministaren sitt syn på å satsa på tilleggsnæringar i jordbruket og har statsråden nokon heimel for å gjera ein ny vurdering av saka?


Vedlegg til spørsmål:

Brev til stortingsrepresentant Oddbjørg Ausdal Starrfelt fra Klepp kommune v/ Brit Karlsen Ree.
Datert 29. mai 2000.
Vedrørende Verkstadbygg, Sels Sveis AS.
Saksnummer: 00/01552-001.
Løpenummer 009275/00.
Arkivkode U04. Avd/Sek/Saksh: SEN/SEN/BKR.

Begrunnelse

Det vert synt til vedlagde oversikt over saka frå Klepp kommune av 29. mai 2000. Underteikna har meir bakgrunnsinformasjon dersom det skulle vera ynskjeleg.

Bjarne Håkon Hanssen (A)

Svar

Bjarne Håkon Hanssen: Denne saka gjeld dispensasjon etter plan- og bygningslova. I kommuneplanen for Klepp er det aktuelle arealet lagt ut til landbruk-, natur- og friluftsareal (LNF-område), ikkje til byggeområde. Saka høyrer då ikkje under mitt ansvarsområde, men eg har funne det rett likevel å gje ein nærare kommentar til det som har skjedd.
Problemstillingane kring stadbunden næring i jordbruket er samansette, og det krevst derfor avvegingar og løysingar som ivaretek heilskapen.
I LNF-områda er det ikkje tillate med annan bygge- og anleggsverksemd enn det som har direkte tilknyting til stadbunden næring. Omgrepet stadbunden næring er knyta til bygningar/anlegg som det av omsyn til drifta av primærnæringa er naudsynt å plassere på staden. Ei rekkje tiltak som er aktuelle i samband med nye næringar i lanbruket blir ikkje å rekne som stadbunden næring etter reglane i plan- og bygningslova.
Ein godkjend arealplan inneber at arealbruken er vurdert gjennom ein omfattande prosess der dei ulike interessene har kome fram. Mellom anna difor skal det ligge føre "særlege grunner" for å dispensere frå godkjend plan. Omgrepet "særlege grunner" må spesielt sjåast i forhold til omsynet til ei forsvarleg og fornuftig areal- og ressursdisponering.
Samstundes med at ein ønskjer ein streng dispensasjonspraksis, så legges det i landbrukspolitikken vekt på å auke satsinga på tilleggsnæringar i landbruket og det legges stor vekt på å legge til rette for slike tilleggsnæringar. Ved vurdering av ein dispensasjonssøknad må m.a. konsekvensane eit tiltak har for trafikk, arealbruk og støy vurderast. Tiltaka kan leggje ein dempar på den tradisjonelle landbruksverksemda, og det kan være omsyn som taler for at ein bør leggje verksemd i byggeområder utanfor LNF-områda.
Det er sjølvsagt også mange ting som taler for å innvilge ein dispensasjon.
Det utgangspunktet bonden og familien har for å bu på garden og ha verksemda si der, er det totale ressursgrunnlaget som kan knytast til eigedommen. Lovforvaltninga knytt til utbyggings- og utviklingstiltak på garden bør ha ei brei tilnærming, der ein tek utgangspunkt også i dei ressursane som ikkje er direkte knytt til landbruksdrift.
Det er og stilt spørsmål om eg har nokon heimel for å gjere ein ny vurdering av saka. Dette er noko statsråden for Miljøverndepartementet i tilfelle må sjå nærare på.