Torstein Rudihagen (A): Auken i tungtrafikken er ei stor påkjenning for mange lokalsamfunn, og spesielt for bygder som ligg ved stamvegstrekningar. Lesja er eit døme på eit slikt bygdesamfunn med mange plager frå den tungt trafikkerte E136 som går gjennom bygda.
Kva meiner statsråden kan gjerast for å betre tilhøva i bygdesamfunn med stor trafikk og store trafikktryggleiksutfordringar?
Begrunnelse
Midt på 1990-tallet opplevde folk i Lesja den aukande tungtrafikken på E136 som stadig meir plagsam. Da var talet på vogntog ca. 350 pr. døger. Talet har no auka til om lag 420 vogntog i døgeret.
Som ein følgje av det sterke lokale engasjementet er det bygd gang- og sykkelveg i delar av bygda, og det finst konkrete planar som vil gje heile den 60 km lange bygda gang- og sykkelveg innan 2012. Men undervegs har det vorte klart at denne vegen for dei mjuke trafikantane berre vil løyse nokre av dei problema som tungtrafikken påfører bygda.
Vegen er smal, og somme stader er det svært små marginar når vogntog møtest. I vinter har folk i bygda opplevd spesielt store problem med vogntoga, og inntrykket er at farten har auka på den smale vegen samstundes som bilane er dårlegare utstyrt. Ein stor del av bilane er utanlandske. Og det har vore mange utforkøyringar med vogntog.
I Lesja innser ein at på kort sikt vil det ikkje vere mogleg verken å byggje ein tryggare E136 gjennom bygda, eller å auke godskapasiteten i stort monn på Raumabanen, som går parallelt med vegen.
Men det må likevel skje betringar fort. Lokalt ønskjer ein no ei tiltakspakke for auka frekvens på fartskontrollar, kontroll med vogntoga og nedsett fart frå 80 til 70 km/t. Til å gjennomføre denne tiltakspakka er det sannsynlegvis naudsynt med eit initiativ frå staten og ei spesialløyving i ein eller annan form.
Det er også eit faktum at vintervedlikeholdet er for dårleg på strekninga, og at dette bør inngå i ei heilskapleg løysing.