Sveinung Rotevatn (V): Korleis ser statsråden på utviklinga innanfor bingospel dei siste åra med tilhøyrande konsekvensar for frivilligheita, og vil regjeringa i den varsla spelmeldinga legge større vekt på at ulike aktørar i spelmarknaden i framtida får operere under like rammevilkår?
Begrunnelse
Bingo er ei viktig inntektskjelde for frivillige lag og foreiningar i Noreg. 3387 lag og foreninger mottok midlar frå Bingo i 2015. Alle lag og organisasjonar som har ein bingolisens kan delta i bingospel, og det er kun tillatt med éin lisens per lag eller organisasjon.
Andre store aktørar innanfor norsk spel, som Norsk Tipping og Rikstoto, har fått høve til å fornye seg, medan dette ikkje har vore tilfelle for bingo. Sidan 2011 har det vore ein stor nedgang i omsetnaden for bingohallane. Om dette skuldast at folk spelte mindre totalt, kunne ein gjerne sett på dette som positivt, men det er grunn til å tru at mykje av nedgangen skuldast auka konkurranse, mellom anna frå utanlandske aktørar og Norsk Tipping si plassering av automatar i bingohallane.
Sidan førre stortingsmelding om spelpolitikken, har landskapet endra seg. Pengespel har flytta seg inn på nye, digitale plattformar, noko Norsk Tipping, men ikkje bingo, har fått ta del i. Sidan 2009 har omsetnaden for bingo gått ned med 34,5 prosent. Det medfører tapte inntekter for frivilligheita på nærare 600 millionar kroner. For lokale lag og foreiningar er inntektene frå bingo ofte ei av få inntektsstraumar som er frie midlar, og ikkje avgrensa til spesifikke prosjekt eller føremål.
Denne inntektsstraumen har difor viktig for å finansiere den daglege drifta for mange organisasjonar.