Sveinung Rotevatn (V): Kan statsråden stadfeste at betalingsformidlingsforbodet i pengespellova § 5 berre gjeld for digitale pengeoverføringar til og frå utanlandske pengespelselskap som opptrer i strid med norsk lov?
Begrunnelse
Det har den siste tida vore reist fleire spørsmål knytt til det norske betalingsformidlingsforbodet, blant anna som følgje av at norske pokerspelarar ikkje får overført lovleg opparbeidde pengepremiar til sine norske bankkontoar. Det skjer sjølv om selskapet som pengane kjem frå ikkje opptrer i strid med norsk lov. Det er av den grunn behov for at statsråden avklarer overfor norske bankar og deira kundar kva typar pengeoverføringar som skal hindrast i medhald av betalingsformidlingsforbodet.
Overordna er det tre typar pengeoverføringar som kan gjennomførast til og frå utanlandske spelselskap:
- Fysiske pengeoverføringar til og frå utanlandske spelselskap.
- Digitale pengeoverføringar til og frå utanlandske spelselskap som ikkje rettar sitt tilbod mot den norske marknaden.
- Digitale pengeoverføringar til og frå utanlandske spelselskap som rettar sitt tilbod mot den norske marknaden.
Det er berre i det sistnemnde tilfellet at det utanlandske spelselskapet tilbyr sine tenester i strid med norsk lov. I det første og det andre tilfellet gjer verken den norske kunden eller det utanlandske selskapet noko som er i strid med den norske pengespellova. Nordmenn kan lovleg nytte seg av tenestene til utanlandske spelselskap, og utanlandske spelselskap kan lovleg akseptere norske kundar så lenge tilbodet deira ikkje er retta mot den norske marknaden.
Så lenge tilbodet er lovleg og nordmenn lovleg kan nytte seg av tilbodet, må pengeoverføringa mellom kunden og selskapet også vere lovleg. Likevel er det fleire kundar som opplever at norske bankar stansar pengeoverføringar til og frå utanlandske spelselskap som ikkje opptrer i strid med norsk lov. Då blir spørsmålet om regjeringa meiner det er greit at norske bankar hindrar fullt ut lovlege pengeoverføringar.