Skriftlig spørsmål fra Liv Kari Eskeland (H) til fiskeri- og havministeren

Spørsmål

Liv Kari Eskeland (H): Kystverkets ordinære tilbringarteneste dekkjer ikkje alle dagens losbordingsfelt.
Kva er bakgrunnen for kva felt/lospunkter som er inkluderte og ikkje og korleis ser statsråden på den forskjellsbehandlinga dette medfører langs kysten?

Begrunnelse

Kystverkets losteneste tilfører skip som skal anløpe eller forlate norske hamner den nødvendige farvasskompetansen, maritim kompetanse og erfaring for å sikre seglinga i norske farvatn.
Lostenesta er tilgjengeleg 24 timar i døgnet, heile året, og utfører årleg rundt 40 000 oppdrag. Kystverket har omlag 300 lósar i teneste, stasjonert ved 25 losstasjonar langs Norskekysten.
Alle losbordingsfelt er likevel ikkje innlemma i Kystverkets ordinære tilbringarteneste. Dette kan medføre forskjellsbehandling langs kysten. Skip som er avhengig av lós for å komme inn til ei av kaiene som ikkje er inkluderte i den ordinære tilbringartenesta må ut med ekstrakostnader. Dette kan føre til at transportørar ikkje bruker desse losbordingsfeltene, at gods må takast i land i andre hamner og at gods som kunne vore frakta sjøvegen i staden får lenger distanse på veg.

Svar

Marianne Sivertsen Næss: Eg er opptatt av at vi skal ha ei god losteneste som kan bidra til å dekkje behova for effektiv og sikker sjøtransport langs heile kysten. Sidan lostenesta i hovudsak er finansiert gjennom losavgifter, er eg òg opptatt av at vi har ei kostnadseffektiv teneste med omsyn til målsetjingar om gode rammevilkår for skipsfartsnæringa.
Vi har ein lang kyst med eit komplisert seglingsmønster av fartøy som skal inn og ut av hamner og fjordsystem. For å sikre at vi har ei kostnadseffektiv losteneste og at avgiftsbelastinga ikkje skal bli høgare enn nødvendig, må talet på losstasjonar og losbordingsfelt avgrensast.
I vurderingane om lokalisering av losbordingsfelt er det mellom anna sett til omfanget og samansetjinga av skipstrafikken og behovet for effektive logistikkløysingar. I område med stor trafikk er det oppretta bordingsfelt, som til dømes Oslofjorden, Korsfjorden og Fedje. I område med mindre trafikk må det vurderast om det skal opprettast bordingsfelt eller om skipstrafikken skal bli ruta til andre bordingsfelt med større trafikk. I desse vurderingane må vi òg sjå til at avstanden ikkje blir for stor til dei 24 losstasjonane, da reisetida for losane til og frå losoppdrag er ein vesentleg del av kostnadene til lostenesta og dermed også avgiftsnivået for skipsfartsnæringa.
Lostenesta i Kystverket tilbyr i dag bording og kvitting av los ved 57 ordinære losbordingsfelt. I tillegg tilbyr lostenesta bording frå 10 felt som ligg utanfor den ordinære tilbringartenesta. Dette er område som i utgangspunktet ikkje har tilstrekkeleg trafikk for å etablere losbordingsfelt, i tråd med kriteria for ei kostnadseffektiv losteneste. På bakgrunn av dialog med lokale næringsaktørar har Kystverket likevel etablert 10 felt utanfor den ordinære tilbringartenesta, kor fartøy kan få borde/kvitte los mot at dei dekker ekstrakostnadene knytt til dette. Alternativet for fartøy som vel denne løysinga, vil vere å segle om eitt av dei ordinære losbordingsfelta.
Eg vil halde fram med å jobbe for at vi skal ha ei kostnadseffektiv losteneste som bidrar til effektiv og sikker sjøtransport langs heile kysten. Innanfor denne ramma er det etter mi vurdering eit gode at Kystverket og næringsaktørar kan finne fleksible løysingar som til dømes dei 10 bordingsfelta som kjem i tillegg til den ordinære tilbringartenesta.

Stortinget.no

Skriftlig spørsmål fra Liv Kari Eskeland (H) til fiskeri- og havministeren

Spørsmål

Begrunnelse

Svar