År 2000 den 13. juni holdtes Odelsting, hvor da ble gjort slikt
§ 1 (Definisjonar)
I denne lova meiner ein med:
a) Planter og plantedeler:
Planter og levande plantedelar, medrekna frø.
b) Smitteberande emne: Planter og levande
plantedelar, medrekna frø, dessutan tømmer, trevyrke, dyrkningsmedia
og andre emne eller gjenstander som kan føre med seg smitte
av planteskadegjerarar.
c) Planteskadegjerar: Organisme, virus,
viroid eller anna patogen agens som kan valde skade på planter
og plantedeler eller vekstvilkåra deira.
§ 2 (Tiltak)
Departementet fastset kva slags planteskadegjerarar som
til kvar tid skal gå inn under denne lova, og kan påby
naudsynlege tiltak for å motverke og hindre spreiing av
slike. Departementet kan m.a. med dette føremål:
a) gje føresegner om at den som produserer,
innfører, utfører eller omset planter og og andre
smitteberande emne skal vere registrert i eit offisielt register,
føre dei bøkene som departementet finn naudsynt,
og fastsetje nærare vilkår for slik registrering.
b) gje føresegner om plantehelsesertifikat eller
anna dokument om plantehelse. Departementet eller den tilsynsmakt
det gjev vedtak om, kan gje juridiske personar rett til å utferde
slikt dokument som blir kravt ved utførsel eller omsetning.
c) forby innførsel og utførsel av planteskadegjerarar, visse
planter og andre smitteberande emne.
d) forby såing, planting, avhending, sending av
planter og andre smitteberande emne.
e) gje føresegner om kontroll med produksjon og omsetning
av planter og andre smitteberande emne.
f) gje føresegner om øydeleggjing eller
særskild behandling av planter og andre smitteberande emne.
g) gje føresegner om isolering og særskild
bruk av jordstykke. Offentlege pålegg med tidslengd på fem år
eller meir, gjeve med heimel i slike føresegner, skal tinglysast.
h) gje føresegner om kontroll med innførsel
og utførsel av planter og andre smitteberande emne, her medrekna å fastsetje
tider, stader og vilkår for innførsel og utførsel.
i) gje føresegner om internkontroll og internkontrollsystem
for å sikre at føresegner gjevne i eller i medhald
av denne lova blir følgde.
Departementet eller den tilsynsmakt det gjev vedtak om
kan i særlege tilfelle gjere unntak frå, forbod eller
påbod med heimel i denne paragrafen. Ved unntak skal departementet
setje dei nærare reglar og vilkår som er naudsynlege.
§ 3 (Opplysningsplikt)
Eigar eller brukar av fast eigedom, som har kjennskap til
eller mistanke om at det på eigedomen finst planteskadegjerarar
som lova gjeld for, har plikt til straks å melde frå om
det til Statens landbrukstilsyn (Landbrukstilsynet), fylkesmannen
eller kommunen. Om melding blir gjeve til fylkesmannen eller kommunen,
skal meldinga utan opphald gjevast vidare til Landbrukstilsynet.
Er det mogleg, skal det sendast med ei prøve til gransking.
Den som eig eller overdreg fast eigedom, pliktar ved sal,
bortpaktning eller bortleige å opplyse den andre parten
før avtale vert gjort om offentlege pålegg etter § 2
bokstav g.
§ 4 (Tilsyn)
Departementet fastset kven som skal føre tilsynet med
denne lova og dei føresegner som er gjevne med heimel i
lova. Tilsynet kan krevje framlagt alle naudsynlege opplysningar,
og skal ha uhindra tilgjenge til fast eigedom, gartneri, lagerrom,
utsal, maskinar, reiskapar, transportmiddel og emballasje og til
andre stader eller innretningar i virksomheten.
Tilsynet har rett til utan vederlag å ta ut prøver
til gransking, og kan gje påbod om mellombels rådgjerder
som det meiner er naudsynleg å setje i verk straks for å hindre
vidare spreiing.
Departementet fastset om dei tiltak som vert påbodne
etter denne lova skal utførast av vedkomande eigar eller
brukar eller av andre som vert godkjende til det.
§ 5 (Når påbod
ikkje vert etterkome)
Forsømer eigar eller brukar å etterkome
påbod gjevne etter denne lova, kan departementet etter
særskilt varsel få arbeidet utført for
hans rekning. Kravet om refusjon for utgiftene er tvangsgrunnlag
for utlegg.
§ 6 (Melding)
Melding om dei forbod og påbod som vert gjevne etter § 2
til eigar eller brukar av eigedom, skal sendast i rekommandert brev
til dei personar vedtaket vedkjem dersom ikkje føremålet
med vedtaket tilseier at melding vert gjeven på annan måte.
Der det er vanskeleg å gje meldinga rekommandert, kan denne
lysast ut i lokalblad og ved oppslag på høvelege
stader i vedkomande distrikt.
§ 7 (Kontrollavgift)
Til å dekkje utgifter til kontroll med produksjon, omsetning,
innførsel og utførsel av planter og andre smitteberande
emne etter denne lova, kan departementet påleggje vedkommande
produsent, handlande, importør eller eksportør å betale
avgift eller gebyr. Departementet kan òg påleggje
gebyr ved import av brukte landbruksmaskinar for å dekke
utgifter til kontroll med at maskinen er fri for smitte. Avgifta
eller gebyret kan fastsetjast i form av takstar ved registrering
eller for det einskilde kontrolltiltaket, og/eller på grunnlag
av areal, mengd, vekt eller verdi av dei varene som blir produserte,
omsette, innførde eller utførde.
For utferding av sertifikat og anna dokument om plantehelse,
kan det fastsetjast eit gebyr som vert å betale av den
handlande eller eksportøren.
Departementet gjev nærare reglar om utrekning av
avgiftene og gebyra og om oppkrevjing og innbetaling og om at det
skal betalast rente av avgift og gebyr som ikkje er innbetalt i
rett tid.
Avgiftene og gebyra er tvangsgrunnlag for utlegg.
§ 8 (Straff)
Den som bryt denne lova eller dei føresegnene som
er gjevne eller som vert haldne ved lag med heimel i denne lova,
vert straffa med bøter dersom strengare straff ikkje er
føreskriven etter den vanlege borgarlege straffelova.
§ 9 (Tilbaketrekkjing av registrering)
Ved grove eller gjentekne brot på føresegner
gjevne i eller i medhald av denne lova, kan departementet trekkje
attende registrering gjeven i medhald av § 2 bokstav a.
Departementet kan fastsetje at slik attendetrekkjing medfører
forbod mot innførsel, utførsel, produksjon eller
omsetning av planter og anna smitteberande emne.
§ 10 (Tvangsmulkt)
For å sikre at pålegg gjeve i eller i
medhald av lova blir følgt opp, kan den som har gjeve pålegget ileggje
tvangsmulkt. Tvangsmulkta byrjar å løpe dersom
den ansvarlege ikkje gjennomfører pålegget innan
ein frist som er sett for gjennomføringa av pålegget,
og vil løpe så lenge det ulovlege forholdet varer.
Tvangsmulkta er tvangsgrunnlag for utlegg. Departementet
kan fråfalle krav på påløpt
tvangsmulkt.
§ 11 (Endring i andre lover)
I lov 4. desember 1970 nr. 82 om såvarer,
skal ny § 5a lyde:
Ved forhold i strid med bestemmelser
gitt i eller i medhold av denne lov, eller vedtak gjort i medhold
av denne lov, kan departementet eller den det bemyndiger gi pålegg
om tiltak for å rette det ulovlige forholdet innen en nærmere
fastsatt frist.
For å sikre at pålegg etter
første ledd blir gjennomført, kan den som har
gitt pålegget ilegge tvangsmulkt. Tvangsmulkten begynner å løpe
dersom den ansvarlige ikke gjennomfører pålegget
innen den frist som er fastsatt, og løper så lenge
det ulovlige forhold varer.
Tvangsmulkten er tvangsgrunnlag for utlegg. Departementet
kan frafalle krav på påløpt tvangsmulkt.
§ 12 (Ikraftsetjing. Overgangsordningar)
Denne lov tek til å gjelde straks. Samstundes
held lov frå 14. mars 1964 nr. 1 om tiltak mot plantesjukdommar
og skadedyr på planter opp med å gjelde.
Føresegner gjevne etter den nemnde lova gjeld framleis
til dei held opp med å gjelde eller vert endra etter den
nye lova.
Jorunn Ringstad |
Olav Gunnar Ballo |
president |
sekretær |