Begrunnelse

Dei fleste fiskeriministrane har siste åra følgt tilrådingane frå Reguleringsrådet. Dette har vore med å skape ein stabilitet som næringa har bedt om. Samansetninga av Reguleringsrådet er så brei at råda derifrå er godt forankra i næringa. Stabilitet i fordelinga har også vore sjølve grunnlaget for dei struktureringsprosessane som har foregått dei siste 20 åra.
Det har den siste tida kome fleire ulike signal fra den nye regjeringa og frå fiskeri- og kystministerens eige fylkeslag og andre fylkeslag i Arbeidarpartiet om fordelinga. Det vert mellom anna foreslått å svekke kvotegrunnlaget for havfiskeflåten til fordel for kystflåten. "Arbeiderpartiet i Nord-Norge ber fiskeriministeren vurdere om autolineflåtens fangstandel skal regnes som inkludert i havfiskeflåtens andel, slik at vi får en ønsket dreining av større fangstandel til kystnær flåte", heiter det mellom anna i ei fråsegn som kom for kort tid sidan. Soria-Moria-erklæringa gjev heller ikkje noko godt og klart svar på kva for ein kurs den nye regjeringa vil leggje seg på i fordelingspolitikken.
Når det stadig kjem ulike utspel frå raudgrøne miljø utan at desse blir klart tilbakeviste, skaper dette ei uvisse om framtida som er svært uheldig for norsk fiskerinæring og for kysten vår. Fiskeri- og kystministeren har peika på at det er ho som må avgjere fordelinga og at ho ønskjer sterkare politisk styring. Stadige uklare signal skapar unødig uvisse. Vi treng ei rask avklaring.