Petter Løvik (H): Energisituasjonen i Møre og Romsdal vil bli svært vanskeleg i åra framover. Frå lokalt hald er det framheva at det einaste som kan sikre familier og næringsliv nok elektrisk kraft er å bygge gasskraftverk i fylket. Frå regjeringspartia kjem det svært ulike og motstridande signal om realisme og framdrift i denne saka.
Korleis vurderer statsråden tidsperspektivet for gasskraft i Møre og Romsdal?
Begrunnelse
Energisituasjonen i Møre og Romsdal vil bli prekær om få år dersom det ikkje blir skaffa meir elektrisk kraft. Stadig fleire fagfolk snakkar om samanbrot og at det kan bli "svart" både i fabrikkar og heimar. Såkalla "nye" energiformer som vindkraft kan nok dekkje opp ein del av underskotet, men langt frå det meste. Nye småkraftverk og opprusting av eldre kraftverk vil også vere interessante bidrag, men monne etter måten lite. Nye overføringslinjer er planlagde, men dette er også svært langsiktige og kontroversielle prosjekt. Og det blir ikkje ein einaste ny kilowatt av å byggje linjer. Tvertimot har vi eit tap av energi ved lange overføringar. Den energien som eventuelt kan skaffast utanfrå vil dessutan stort sett vere langt meir forureinande enn gasskraft.
Det har frå politisk hald i Møre og Romsdal kome klare krav om at det må kunne byggjast gasskraftverk i fylket, og at det hastar med å kome i gang. Også mange representantar frå dei "raudgrøne" har uttrykt støtte til dette. Men i Sunnmørsposten 10. november i år sløkkjer olje- og energiministeren det meste av håp om løysing på energiproblemet i Møre og Romsdal.
"Et gasskraftverk i Møre og Romsdal ligger langt fram i tid, og er neppe løsningen for energisituasjonen for fylket", seier statsråden. Og han held fram: "Gasskraftkonsesjoner utover de tre som er gitt til Kårstø, Kollsnes og Skogn ligger langt fram i tid."
At det seinare har kome heilt andre signal frå andre representantar frå regjeringspartia, også stortingsrepresentantar, gjer det ikkje lettare å få oversikt over kva regjeringa eigentleg meiner. Saka tar til å haste svært mykje. Dette er bakgrunnen for at eg ber statsråden avklare tidsperspektivet.