Begrunnelse

Dagens avtale mellom staten og TV2 om levering av kommersielle allmennkringkastingstenester gjeld frå 2019 og ut 2023. I framlegget til statsbudsjett for 2023 skriv Kultur- og likestillingsdepartementet om behov for og innhaldet i kunngjering av ein ny avtale etter 2023.
Både Medietilsynet, Noregs Mållag og Språkrådet har meint at ein ny avtale må ha sterkare språkpolitiske føringar, i tråd med den nye språklova som slår fast at det offentlege har eit særleg ansvar for å fremje nynorsk, som det minst bruke av dei to norske skriftspråka. Ei formulering som også er slått fast i regjeringa si eiga politiske plattform.
I gjeldande avtale ligg det berre eit generelt krav om at begge målformer skal nyttast. Dette kan argumenterast for at ikkje er godt nok. Verken i lys av den språklege røyndomen der bokmålet dominerer og nynorsken er for lite brukt og sett, eller i lys av dei språkpolitiske føringane i lovverket og regjeringa sine eigne uttalte ambisjonar for mindretalsspråket nynorsk.
Det er difor tankevekkjande å lese regjeringa sine eigne drøftingar om eit slikt krav i budsjettproposisjonen. Dei vil ikkje talfeste nynorskbruk fordi

«minimumskravene til språk ikke dekkes av kompensasjonen som staten yter».

Dette vil det jo vere staten sjølv som avgjer, men departementet har konkludert med at det

«ikke vil være rimelig å stille kvantitative krav til hvor mye av innholdet som skal være på nynorsk».

Ei talfesting av nynorskbruken i TV2, både på fjernsyn, men ikkje minst på tv2.no, vil vere viktig av fleire grunnar. Det vil gje eit konkret tal å strekkje seg etter, og vonleg raske resultat. Det vil bidra til at innbyggjarane får sjå meir nynorsk, og det vil styrkje nynorsk som pressespråk.
Representanten håpar difor at kultur- og likestillingsministeren vil revurdere signala frå budsjettproposisjonen, og gå til forhandlingar med eit skjerpa språkmandat og omsyn for mindretalsspråket nynorsk.