Begrunnelse

Eg har eit døme frå Molde kommune der ein søknad om frådeling av ei tomt vart avslått saman med nokre grunngivingar som verkar veldig spesielle. (Det gjeld 453/1 Vølvegen 4.)
Det blir i avslaget vist til merknad frå Møre og Romsdal fylkeskommune, som skreiv dette: Boligeiendommer uten tilknytning til landbruket, isolert frå annen bustad og viktige funksjoner som skole og butikker, er nevnt som «randbosetting» langs hovedvegene. Denne typen fradeling og boligbygging kan over tid resultere i et utbyggingsmønster i strid med kommuneplanen, mer spredd bosetting langs hovedvegen (…). For den omsøkte boligtomten er det ikke tilrettelagt for trygg ferdsel for myke trafikanter fram til viktige funksjoner som barnehage, skole og butikker. Vi er i utgangspunktet negative til denne typen fradelinger.»
Vidare står det frå Statsforvaltaren i Møre og Romsdal:

«Tiltaket vil ikkje føre til nedbygging av matjord. Med umiddelbar nærleik til landbruksareal, så er det likevel særs pårekneleg med støv-, støy- og luktutfordringar for framtidige bebuarar.»

Dette er berre utdrag. For dei aller fleste av oss som har vakse opp på landet og/eller bur der, er det jo ikkje sett på som verken uvanleg eller uønskeleg med aktivitet frå bønder rundt oss. Og dersom ein bygger eller kjøper hus rett vel landbruksareal, må ein jo pårekne slik aktivitet, med tilhøyrande støy og lukt til tider. Eg forstår at statsforvaltaren ikkje nødvendigvis ser sjarmen med møkkaspreiing på våren, men eg meiner dette ikkje på nokon måte kan gjerast til eit argument mot at folk skal kunne leva og bu i nærleiken av aktive bønder.
Sidan det er viktig korleis kommunar og statsforvaltarar kjenner til og vurderer reglane og føringane frå regjeringa, er det fint å få ei utgreiing frå statsråden om korleis departementet jobbar med dette temaet.