Etter rådsforordning 1408/71 artikkel 10 kan
ein ikkje stogge utbetalinga av pensjonsytingar og andre ytingar
av di pensjonisten flyttar til eit anna EØS-land. Tilsvarande
har ein arbeidstakar krav på pensjon utan omsyn til nasjonale
krav om bustad, sjølv om vedkomande bur i eit anna EØS-land
når spørsmålet om å tilstå ytinga
oppstår.
Etter forordninga artikkel 10a kan ytingar i visse tilfelle avgrensast
til busette personar.
Ei ny supplerande stønadsordning vil i prinsippet vere
omfatta av EØS-avtalen og eksportreglane der. Ytinga er
likevel av ein slik art at Noreg kan rekne med å få eksportunntak.
Spørsmålet om eksportunntak i EØS
er vesentleg i høve til om ein bør etablere ei
supplerande ordning. Dersom stønadstakarane skulle få ytinga
utbetalt til seg etter at dei har flytta frå Noreg, ville
dette snu om på heile grunnlaget for ordninga.
Formelt sett kan ikkje eit eksportunntak tingast inn i EØS-avtalen
før etter at ordninga er etablert i lov. Departementet
finn på bakgrunn av dette at ei ny lov om supplerande stønad
i utgangspunktet ikkje bør tre i kraft før ein
har fått på plass eit unntak frå eksportplikta
etter rådsforordning 1408/71.
Sak om unntak frå eksportplikta kan takast opp ved dei
relevante EØS-organa med ein gong lova er på plass
og medan den praktiske implementeringa i trygdeetaten vert førebudd.
Kor lang tid det tek å tinge inn eit eksportunntak vil
kunne variere. Spørsmålet om unntak for den tilsvarande
svenske ordninga tok ca. eitt år.
Departementet foreslår etter dette at den nye lova trer
i kraft frå det tidspunktet Kongen bestemmer. Etter tilhøva
kan det vere vanskeleg å få iverksett lova før
1. januar 2006.
Fleirtalet i komiteen, medlemene frå Arbeidarpartiet,
Høgre, Sosialistisk Venstreparti, Kristeleg Folkeparti og
Senterpartiet, legg til grunn at Regjeringa syter for at
lov om supplerande stønad vert gjeve unntak frå eksportplikta
etter EØS-avtalen. Fleirtalet legg vidare
til grunn at lova vert iverksett frå 1. januar
2006.